مطالعه تطبیقی فرآیند طراحی پوشش‌های جدید بیمه‌ای در کشورهای منتخب
موسی موسوی مرادی
دکتر فربد خانی زاده، دکتر محبوبه اعلایی، زهرا بردال، محمد حسن هادی اصل سرای
خلاصه مدیریتی
ما در عصری زندگی می‌کنیم که به عصر تغییر شهرت یافته است. در گذشته ارائه فناوری‌های جدید در بازه‌های زمانی بسیار طولانی مدت محقق می‌شود، اما امروزه ممکن است در هر لحظه فناوری جدیدی به بازار ارائه گردد. وجود این نیازهای جدید مستلزم ارائه پاسخ های جدیدی می‌باشد که بخشی از این نیازها و پاسخ‌ها مربوط به صنعت بیمه‌های بازرگانی است. به عنوان مثال اگر در گذشته مردم یا شرکت نیازمند حفظ دارایی‌های مادی خود بودند و برای رفع آن پوشش‌های بیمه‌ای داشتند که دارایی‌های مادی آنها را بیمه کند، هم اکنون مردم یا شرکت‌ها نیازمند محافظت از دارایی‌های اطلاعاتی خود هستند و همین امر ضرورت ارائه پوشش‌های جدید بیمه‌ای را بیش از پیش می‌نماید. همچنین مسائل اجتماعی نیازهای قبلی بیمه‌ای جوامع را به شکل گسترده‌تری مطرح کرده است. در این میان نهاد ناظر بیمه‌ای ممکن است مقرراتی را تصویب کند تا بر کیفیت ارائه محصولات جدید بیمه‌ای نظارت کند. از این رو در این پژوهش تلاش شده تا به بررسی فرایند طراحی پوشش‌های جدید بیمه‌ای، نحوه اعطای مجوز به این طرح‌ها و سازوکار نظارت نهاد ناظر در کشورهای منتخب پرداخته شود .
در این طرح مجموعه قوانین و مقررات ناظر بر ارائه محصولات جدید بیمه‌ای در کشورهای منتخب مورد بررسی قرار گرفته است طبق مطالعات انجام شده در کشور هند مقررات مفصلی را برای بیمه‌های درمان و عمومی به اجرا گذاشته است. دستورالعمل تهیه بیمه‌های عمومی در این کشور متشکل از 5 فصل است که این فصول عبارتند از:
فصل اول: مقدمات
فصل دوم: اصول راهنما برای طراحی و رتبه‌بندی محصول
فصل سوم: ثبت محصول
فصل چهارم: مدیریت محصول
فصل پنجم: حفظ سوابق، تهیه اطلاعات و سایر موارد
دستورالعمل تهیه بیمه‌های درمان شامل 7 فصل است که این فصول عبارتند از
فصل اول: مقدمات
فصل دوم: مقررات عمومی
فصل سوم: رویه ثبت و استفاده
فصل چهارم : رویه استفاده و ثبت (قابل کاربرد صرفاً برای بیمه‌گران عمومی و بیمه‌گران درمان)
فصل پنجم : سایر دستورالعمل‌ها برای بیمه‌گروهی (غیرقابل کاربرد برای طرح‌های تحت حمایت دولت)
فصل ششم: حذف محصولات
فصل هفتم: دستورالعمل‌های مزایا و ویژگی‌های سلامتی
نوع مقررات در کشور هند به گونه‌ای است که بر جزئی‌ترین موارد نظارت می‌کند. در این کشور در خصوص محصولات جدید بیمه‌ای بر طراحی محصول، حفاظت از منافع بیمه‌گذاران، تعاریف و شرایط، نحوه نگارش بیمه‌نامه جدید، اصول و شرایط مربوط به نرخ‌گذاری، فرم پیشنهاد ، شرایط حذف و تغییر محصول نظارت می‌شود. با توجه به مفاد مقررات هند در این زمینه، از نحوه مقررات‌گذاری قاعده محور استفاده می‌کند.
در کشور مالزی از منظر مقررات ناظر بر ارائه محصولات جدید بیمه‌ای توسط مؤسسات بیمه همانند هند مقررات مفصلی را دارد با این تفاوت که مالزی نسبت به هند بر اصول کلی‌تری تأکید می‌کند. با این حال وضعیت مالزی نیز به گونه‌ای نیست که این مقررات را اصول محور نامید. در این زمینه مالزی بر موضوعات طراحی محصول، حفاظت از منافع بیمه‌گذاران، ارزیابی سودآوری، شرایط حذف و تغییر محصول ایجاد تغییرات، اطلاعات ارائه شده به ناظر و مدیریت ریسک نظارت می‌کند. نهایتا این نتیجه بدست آمد که در مالزی به جای نرخ‌گذاری و توجه به قیمت‌ها بیشتر بر سودآوری و مدیریت ریسک محصولات جدید تأکید شده است و این تفاوت اصلی مالزی با هند است.
هنگ‌کنگ نیز برای موارد طراحی محصول، حفاظت از منافع بیمه‌گذاران، ارزیابی محصول و قیمت‌گذاری مقرراتی تنظیم نموده است اما این مقررات بسیار کلی و اصول محور است. تأکید اصلی هنگ‌کنگ بر رعایت اصول مندرج در آی‌سی‌پی 19.2.4 انجمن ناظران بین‌المللی بیمه است که آن هم بر حفظ حقوق بیمه‌گذارن در هنگام طراحی و ارائه محصولات جدید بیمه‌ای تأکید کرده است. در این میان مهمترین نقطه اشتراک هر سه کشور مورد بررسی تأکید بر رعایت حقوق بیمه‌گذاران بوده است.
پس از بررسی موضوعات مورد نظارت نهاد ناظر در کشورهای هند، مالزی، هنگ‌کنگ به بررسی ساختار نظارتی در کشورهای مورد مطالعه پرداختیم. این ساختار در فرایند ثبت محصول جدید بیمه عمومی هند شامل: هیئت مدیره، کمیته مدیریت محصول، مدیر ارشد بیمه‌گر(مدیر عامل)، حقوقدان بیمه‌گر، اکچوئر، ناظر، حسابرسی فنی، مدیر اصلی صدور، مدیر اصلی مالی، مدیر اصلی بازاریابی، مدیر اصلی ریسک، سرپرست بیمه اتکایی و رئیس تطبیق است. این ساختار در فرایند ثبت محصول جدید بیمه درمان هند شامل: هیئت مدیره، کمیته مدیریت محصول، مدیر ارشد بیمه‌گر(مدیر عامل)، اکچوئر و رئیس تطبیق است.
این ساختار در کشور مالزی شامل: هیئت مدیره، مدیر ارشد بیمه‌گر(مدیر عامل) و حسابرسی داخلی است.
با توجه به مطالعات انجام شده و برمبنای مقررات کشورهای مورد مطالعه، آیین‌نامه پیشنهادی برای بیمه مرکزی در خصوص مقررات‌گذاری برای ارائه محصولات جدید بیمه‌ای توسط مؤسسات بیمه تنظیم شده است.این آیین‌نامه مشتمل بر 13 محور اصلی شامل الزامات تأیید محصول، الزامات طراحی محصول، الزامات حفاظت از منافع بیمه‌گذاران، الزامات تعاریف، نگارش و شرایط بیمه‌نامه، الزامات نرخ‌ها و قیمت‌گذاری، الزامات حذف محصول و شرایط آن، الزامات اصلاح محصول و شرایط آن، الزامات مدیریت ریسک محصول، مسئولیت‌‌های هیئت مدیره، مسئولیت‌‌های مدیر عامل مؤسسه بیمه، مسئولیت‌‌های آکچوئر منصوب مؤسسه بیمه، مسئولیت‌‌های مدیر ریسک موسسه بیمه، مسئولیت‌‌های سرپرست بیمه اتکایی موسسه بیمه و 51 ماده است.