گزارش مدیریتی شماره 9

صنعت بیمه به‌عنوان رکن اساسی مدیریت ریسک در اقتصاد ملی، وظیفه‌ای کلیدی در حمایت از فعالیت‌های اقتصادی در برابر خسارات و نوسانات شدید دارد. با این حال، تحولات شتابان در چشم‌انداز ریسک جهانی – از تغییرات اقلیمی و بلایای طبیعی گرفته تا پیچیدگی‌های زنجیره‌های تأمین، رشد دارایی‌های نامشهود و ناپایداری اقتصادی – محدودیت‌های ساختاری بیمه سنتی مبتنی بر جبران خسارت را آشکار کرده است. این محدودیت‌ها موجب افزایش «شکاف حمایتی بیمه» و ضرورت توسعه ابزارهای مکمل برای پاسخ‌گویی به نیازهای پوشش ریسک شده‌اند.
در چنین شرایطی، «بیمه پارامتریک» به‌عنوان راهکاری نوآورانه و داده‌محور، توانسته جایگاه ویژه‌ای در مدیریت ریسک‌های دشوار یا غیرقابل بیمه در مدل‌های سنتی پیدا کند. این ابزار با تعریف پارامترها و شاخص‌های عینی، شفافیت قراردادها، تسویه سریع خسارت و قابلیت طراحی سفارشی، پاسخی عملی برای پوشش خلأهای بیمه‌ای موجود و ارتقای تاب‌آوری مالی ذی‌نفعان ارائه می‌دهد.
گزارش حاضر، با رویکردی جامع و تحلیلی، به تبیین اصول، ساختارها، مزایا، چالش‌ها و کاربردهای بیمه پارامتریک در سطح صنایع و بخش‌های مختلف می‎پردازد. همچنین با تشریح مطالعات موردی، روندهای جهانی و تحولات فناورانه، سعی دارد چشم‌اندازی روشن از نقش بالقوه این ابزار در تقویت ظرفیت صنعت بیمه و سیاست‌های مدیریت ریسک ملی ترسیم کند.
هدف از این گزارش، فراهم کردن بستری برای تصمیم‌گیری آگاهانه‌تر و حمایت از سیاست‌گذاران، تنظیم‌گران و مدیران ارشد صنعت بیمه در طراحی چهارچوب‌های حقوقی، نظارتی و عملیاتی مناسب جهت توسعه و به‌کارگیری بیمه پارامتریک است. امید می‌رود این تلاش بتواند به تقویت همکاری‌های بین‌بخشی، بهبود هم‌راستایی منافع ذی‌نفعان و کاهش شکاف حمایتی بیمه در مواجهه با ریسک‌های فزاینده و پیچیده کمک کند.