قوانین بیمه ای کشورها: قانون بیمه چین

چکیده 
قانون بیمه چین، نخست در سال ۱۹۹۵ تصویب شده و آخرین اصلاحات آن در سال ۲۰۰۹ میلادی صورت گرفته است.
مقررات این قانون مؤید این است که قانون‌گذاران چینی، در تدوین آن، از قوانین اروپایی و مدرن استفاده کرده‌اند تا اهداف بیمه در دوران اقتصاد و تجارت نوین چین که حجم آن در سطح جهان بسیار بالاست، برآورده شود.
انواع بیمه، نظارت، قلمرو اجرا، نحوه‌ تشکیل شرکت‌های بیمه به دقت و با تفصیل و صریح در این قانون، مقرر شده‌اند. بیمه، یک کسب‌و‌کار یا صنعت تخصصی و یک قرارداد خاص است. از این رو، تنها به موجب این قانون و با قید و رعایت نظارت‌های مقتضی صورت خواهد گرفت. 
طبق این قانون، مرجع ناظر بیمه، زیر نظر شورای دولتی بر امور بیمه نظارت خواهد نمود. این قانون متضمن مقررات مفصل و گسترده‌تری در مقایسه با قانون بیمه ایران مصوب ۱۳۱۶ است. در این قانون مقررات عمومی، قرارداد بیمه، قرارداد بیمه‌ زندگی، شرکت‌های بیمه، بیمه اشخاص، بیمه اموال، مقررات عملیاتی بیمه (بیمه‌گری)، نمایندگان بیمه، کارگزاران بیمه، مسئولیت حقوقی طرف‌ها، تخلفات بیمه‌ای و سایر مقررات تکمیلی بیمه به نحو مقتضی، پیش‌بینی و تصویب شده‌اند.
بی‌گمان، در مقام بررسی تطبیقی، با توجه به اینکه این قانون در دوران رشد تجارت داخلی و بین‌المللی چین  و در زمانی بسیار مؤخر بر قانون بیمه ایران (مصوب ۱۳۱۶) و قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه‌گری (مصوب ۱۳۵۰)، تصویب شده است، متضمن مقررات بسیار مفید و راهگشا از حیث قراردادهای بیمه، حقوق و تعهدات بیمه‌گذار، بیمه‌شده و ذینفعان در رشته‌های متنوع بیمه است و بیشتر بخش‌های این قانون از حیث بررسی تطبیقی، حقوقی و بهره‌برداری در تدوین و اصلاح قانون بیمه، آیین‌نامه‌ها و مقررات مربوط و بروزرسانی نظام بیمه‌ی ایران، مفید خواهند بود.